Wij kregen afgelopen week het treurige bericht van het overlijden van ons erelid Geert Vis. Geert maakte deel uit van het organisatiecomité om VV Quintus in 1971 te doen oprichten. Hij was na de oprichting de eerste hoofdtrainer van onze selectie en was van 1977-1984 voorzitter van onze voetbalclub. Geert was een sportman in hart en nieren, want naast het voetbal was de schaatssport hem meer dan lief. Tijdens de helse Elfstedentocht in 1963 werd Geert in Dokkum vroegtijdig van het ijs gehaald. Siberische omstandigheden maakten het volbrengen van de Tocht der Tochten te gevaarlijk. De hoop op een nieuwe tocht ebde bij Geert langzaam weg en uiteindelijk gaf hij ook zijn lidmaatschap op. Toen de tocht in 1986 toch weer doorging knutselde zijn familie iets wat op een startbewijs leek in elkaar en zo kon Geert toch de 200 km rijden. Als schaatstrainer nam hij op schaatscentrum De Uithof menig talent en liefhebber onder handen. Hij was er ook een bevlogen coördinator van de schaatsschool waar vele kinderen onder zijn begeleiding voor het eerst de ijzers onder bonden. Discipline om tot prestaties te komen stond bij hem in een hoog vaandel. Techniek en conditie gingen hierin hand in hand en uiteraard, het kon áltijd een tikkeltje beter. Dat hield Geert zijn leerlingen telkens voor. Zelfs Koning Willem-Alexander kreeg de juiste schaatstraining om later onder de naam W.A. van Buren in 1986 de Elfstedentocht te volbrengen.
Bij Quintus trainde hij nog een periode de voetballende lagere senioren, die wel eens opkeken als Geert de zweep er ouderwets overheen gooide. Binnen Quintus deed ook de afdeling handbal met succes een beroep op hem als het om conditietraining ging. De schaatssport kostte hem in de gloriejaren als coach veel tijd, maar tot op oudere leeftijd bleef hij dit volhouden. Zijn schaatspassie op anderen overbrengen, dat was de levensmissie van Geert. Het gezin, waarin echtgenote Wies al op vroege leeftijd overleed, leerde er mee leven.
Als 80-plusser reed hij nog naar Duitsland voor een skeelerrit, niets was hem te gek. Waar het kon bezocht hij ook de thuiswedstrijden van ons vlaggenschip en vaak was er in de rust of na afloop wel een kritische noot te horen over de prestaties op het hoofdveld. Het was de mindset van een man die heel vaak dacht in topsport, terwijl vanaf de tribune de verrichtingen van een vierdeklasser te zien waren. Hard werken, soms een vleugje klasse en vooral ook plezier maken. In 1997 kreeg Geert een lintje uitgereikt in de orde van Oranje-Nassau voor zijn bewezen diensten in de sportwereld.
Seizoenen lang reed Geert vaak ook mee naar de uitwedstrijden van ons vlaggenschip. Onze voorzitter maakte in zijn auto graag een plekje vrij voor zijn oom. Na de coronaperiode werd het voor Geert lichamelijk steeds moeizamer om de club te bezoeken. Na een periode van afnemende gezondheid kwam hij in april 2023 terecht in zorgcentrum Careyn Rozenhof, waar hij liefdevol werd ontvangen.
Afgelopen dinsdagnacht overleed Geert op 94-jarige leeftijd.
Wij wensen familie en nabestaanden veel sterkte met het verlies van deze groot Quintus-man.
Bestuur VV Quintus
