Laat ik eens beginnen met een groot compliment uit te delen. Dahley le Duc en Jarno van der Knaap hebben het trainingskamp geregeld, in samenwerking met trainingskampen.nl
Dit hebben zij voortreffelijk gedaan. Erg jammer is het dat Jarno, om privé-redenen, op het laatste moment zelf niet meekon.
En uiteraard ook een woord van dank aan alle sponsoren, die het mede-mogelijk hebben gemaakt dat de selectie nu in Sevilla op trainingskamp is.
De selectie zelf heeft ook een behoorlijke duit in het zakje gedaan, door allerlei evenementen te organiseren.
Bedankt dus allen.
In Sevilla regende het gisteravond en vannacht, maar vandaag begon de dag wel erg mooi. Blauwe lucht en een fraaie zon. De temperatuur liep gaandeweg de dag op tot zo’n 20 graden en dus was het genieten van het weer.
De morgen bleek vooral uit vrije tijd te bestaan en dus gingen enkele selectiespelers wandelend de stad verkennen, terwijl anderen toch liever in het hotel bleven. Even uitrusten van een zware nacht. Een man of 15 gingen naar het stadion van Betis Sevilla, waar een stadiontour geboekt was. Daar ging men ver terug in de tijd, maar ook het recente verleden kwam ter sprake. Diverse (wel erg grote) bekers staan tentoon gesteld, maar mochten niet aangeraakt worden. Oude tenue’s staan in vitrines en veel foto’s van (oud) spelers. Er werd iets langer stilgestaan in de kleedkamer van Betis. Jaloerse en vragende blikken naar de bestuursleden waren het gevolg. Het zag er dan ook geweldig uit en er was ruimte in overvloed. Een idee voor de kleedkamers van de selectie van Quintus?
Daarna nog via de spelersgang naar het veld. Een indrukwekkend stadion, hoor.
Er werden in de fanshop nog even wat boodschappen gedaan, waarna de terugreis naar het hotel werd aangevangen.
De lunch mochten we zelf regelen en dus gingen een aantal naar de Mac voor een gezonde maaltijd, terwijl anderen een tapas restaurantje opzochten.
Na de lunch werd het tijd om actief te worden. De training. En dat onder heerlijke temperaturen.
Het laatste onderdeel werd een wedstrijd “jong” tegen “oud”, die dit keer in een gelijkspel eindigde.
Strafschoppen moesten de winnaar bepalen. Na 14 penalty’s bleken de “oudjes” de winnaar te worden. Zij kregen de eeuwige roem voor een jaar en de winnaarsfoto.
Na het trainen was er even tijd om ons op te frissen, want er werd vanavond gezamenlijk gedineerd. Het werd dit keer een steakrestaurant, in het centrum van de stad.
Het eten was goed en de sfeer prima.
Er werd nog een liedje gezongen door één van de mensen, om daarmee een straf in te lossen. Een straf kan je krijgen door te laat te komen op het verzamelpunt voor het eten of voor een evenement. Dobbelen bepaalt welke straf men krijgt. Vandaag leverde dit al een aardig bedrag op voor de “pot” want er waren enkele mensen te laat gekomen op het verzamelpunt. Zij moesten dus dobbelen en één van de straffen is dus een liedje zingen.
Na het diner werd de groep een beetje opgesplitst. Het nachtleven ging weer verkend worden.
Op naar morgen.
Oh ja. Er is een spreuk van het trainingskamp ingevoerd. Vanaf nu is dit voorlopig:
we zijn toch geen zwervers zeker?
De aanwezigen weten wel waar dit op slaat. 😉
N. Nescio.
